یادداشتی از محسن عباسی‌فرد در تارنمای تحلیلی- خبری ورزش کیو؛ فوتبال ایران؛ غرق در تناقضات؛ از رویاهای آسیایی تا واقعیت تلخ و در حالی که فوتبال ایران رویاهای بزرگی در آسیا می‌پروراند، واقعیت موجود نشان‌دهنده فاصله زیاد ما با استانداردهای بین‌المللی است.
امروز سرخ‌آبی‌هادر شرایطی متفاوت به مصاف رقبای خود خواهند رفت؛ استقلالی‌ها علاوه بر الغرافه، باید با چاله‌های ورزشگاه شهر قدس هم بجنگند. آن هم در حالی که سرخ‌ها در زمینی صاف و هموار و البته با ترس از بازیکنان میلیون دلاری تیم عربستانی باید به مصاف رقیب بروند.
اولین دوره لیگ نخبگان آسیا از امروز (دوشنبه) برگزار می‌شود که استقلال در تهران میزبان حریفش است و پرسپولیس در جده مهمان الاهلی است. این رقابت‌ها در حالی برگزار می‌شود که جمعی از بهترین و حرفه‌ای‌ترین باشگاه‌های آسیایی دور هم جمع شده‌اند تا سطح کیفی مسابقات بیش از گذشته شود. این حرفه‌ای بودن اما شامل باشگاه‌های ایرانی نشده و استقلال و پرسپولیس با تجربه بازی در فینال آسیا، هنوز با مشکلات اولیه دست و پنجه نرم می‌کنند. هنوز نه زمین تمرین درست و حسابی برای تیم‌های ایرانی ساخته شده، نه چمن قابل قبولی برای میزبانی دارند و نه حتی VAR درست و درمان که بتوان به آن اتکا کرد.
جا مانده مثل فوتبال ایران
زمان فریب دادن خود با عبارت‌هایی مثل ” فدراسیون پنج ستاره” و ” بهترین باشگاه آسیا” گذشته و شرایط فعلی فوتبال ایران و به ویژه باشگاه‌های ایرانی نشان می‌دهد که حسابی از کشورهای رقیب در منطقه عقب افتاده‌ایم و امکانات خاصی برای مقابله با آنها نداریم. هنوز خیلی از بازی ایران و قرقیزستان و زمین فاجعه‌بار فولادشهر نگذشته است؛ زمینی که شمای کلی این روزهای فوتبال ایران را نشان می‌دهد و حرفی برای گفتن باقی نمی‌گذارد. البته از این نباید گذشت که ورزشگاه‌هایی مثل فولادشهر و شهر قدس، ورزشگاه‌های درجه دو ایران هستند و ورزشگاه‌های درجه یک ایران مثل آزادی و نقش جهان اصلاً چمن ندارند! این هم در حالی است که این دو ورزشگاه زمانی زیر کشت رفته‌اند که لیگ شروع شده و قبلش به فکر زمین‌های جایگزین نبوده‌اند.
لیگ برتر و فوتبال مثلاً حرفه‌ای ایران نه تنها دیگر یارای رسیدن به سطح اول دنیا همچون کشورهای اروپایی را ندارد و بلکه از کشورهایی مثل عراق و عمان هم عقب افتاده است. یک ورزشگاه چمن ندارد، آن یکی زیرساخت ندارد، در یکی دیگر سکویی برای نشستن نیست و در دیگری هم بانوان را راه نمی‌دهند. باشگاه‌های قطری و عربستانی در حالی قرار است با استقلال و پرسپولیس بی‌نوا بجنگند که نه تنها بهترین بازیکنان جهان را به کشورشان آورده‌اند بلکه رقابت سنگینی برای رساندن سطح لیگشان به امثال لالیگا و بوندسلیگا دارند.
آن وقت باشگاه ایرانی برای آوردن دو جین بازیکن دور انداخته شده فوتبال اروپا، باید روزها، ماه‌ها و سال‌ها چانه سقف بودجه را با فدراسیون بزند و از آن طرف هم از آنها انتظار داشته باشند که النصر و الهلال را شکست دهند.
