به گزارش تارنمای تحلیلی- خبری ورزش کیو؛ دراگان اسکوچیچ و آن چه در سر دارد و اما سرنوشت باشگاه تراکتورسازی تبریز با مربی جدیداش.
بعداز صعود ایران به جام جهانی قطر به همراه سرمربی کرواتش بود که کم‌کم زمزمه‌هایی در باره اینکه آیا اسکوچیچ فرد مناسبی برای نشستن روی نیمکت تیم ملی در جام جهانی هست یا نه به گوش رسید؟ زمزمه‌هایی که موازیِ زمزمه‌هایی دیگر مبنی بر تلاش عده‌ای برای بازگرداندن کارلوس کی‌روش به تیم ملی مطرح می‌شد.
به مرور صداها بلند شد و در رسانه‌ها به شکلی جدی مطرح شد. خود اسکوچیچ هم دیگر شانس نشستن روی نیمکت تیمی که خودش به جام جهانی رسانده را کمرنگ و کمرنگ‌تر می‌دید و بالاخره فدراسیون فوتبال تصمیمش را اجرایی کرد.
اسکوچیچ باید بازی‌های جام جهانی را از جایی غیر از نیمکت تیم ملی تماشا می‌کرد. بازیِ بازیکنانی که حالا دیگر در پاراگراف‌های متون ورزشی از آنان با عنوان شاگردان کی‌روش یاد می‌شد.
حالا مرد کروات دوباره به ایران بازگشته تا روی نیمکت یکی از پرطرفدارترین تیم‌های لیگ برتر بنشیند.
هدایت دراگان اسکوچیچ به دراگان اسکوچیچ سپرده شده تا شاید او آن چه که تمام تبریز و بسیاری از آذری‌زبان‌های سایر شهرهای ایران انتظارش را می‌کشند را به آنها هدیه دهد؛ قهرمانی در لیگ برتر.
باشگاه تراکتور سرانجام از سرمربی جدید خود رونمایی کرد و پس از مذاکره با چند گزینه خارجی و داخلی، دراگان اسکوچیچ هدایت این تیم را بر عهده گرفت. اسکوچیچ کروات که پس از جدایی از تیم ملی دیگر به فوتبال ایران برنگشته بود، حالا قرار است به عنوان سرمربی تراکتور بار دیگر در فوتبال ایران حاضر شود.
او در حالی هدایت تراکتور را بر عهده گرفته که پس از جدایی اوسمار ویرا از پرسپولیس، شایعاتی مبنی بر حضورش در این تیم هم به گوش می‌رسید. مهم‌ترین روزهای سرمربیگری دراگان اسکوچیچ، در تیم ملی ایران رقم خورد.
او پس از جدایی مارک ویلموتس و در شرایطی که ایران فاصله‌ای تا حذف از مقدماتی جام جهانی نداشت، هدایت تیم ملی را بر عهده گرفت و با نتایج درخشان در نهایت مقتدرانه به جام جهانی صعود کرد. او طی ۱۸ بازی با تیم ملی موفق به کسب ۱۵ برد، یک تساوی و تنها دو شکست شد ولی اختلافات داخلی و تغییرات در فدراسیون فوتبال باعث شد نتواند در جام جهانی روی نیمکت ایران بنشیند.
پس از هدایت تیم ملی ایران و آن شکل وداع فدراسیون فوتبال با مرد کروات، دراگان صبر کرد تا اسلحه‌اش را جایی بیرون بیاورد که فکر کرده باشد! جایی که اگر قرار است موفقیت بزرگی به دست آورد، بخش عمده‌ای از آن را به نام خودش بنویسند. تراکتور اسلحه آماده شلیک مرد کروات برای تاخت و تاز در ایران است
دراگان اسکوچیچ به جز تیم ملی، سابقه هدایت تیم ملی زیر ۲۱ سال کرواسی، النصر عربستان، العربی کویت، ریه‌کا کرواسی، صنعت‌نفت آبادان، ملوان بندرانزلی، فولاد خوزستان و خونه‌به‌خونه بابل را هم در کارنامه دارد.
او با ملوان در رده هفتم قرار گرفت و بهترین رتبه تاریخ این تیم در لیگ برتر پیش از رتبه ششم فصل گذشته را کسب کرد. سرمربی کروات طی دو فصل حضور در فولاد هم به ترتیب پنجم و دوازدهم شد و طی یک نیم‌فصل حضور در صنعت‌نفت آبادان در مکان چهارم قرار گرفت.
حضور او روی نیمکت پرشورها چهارمین حضورش روی نیمکت تیمی در لیگ برتر ایران است. دراگان ۵۵ ساله در این سال‌ها بارها با پیشنهاد پرسپولیس و استقلال مواجه بود اما این دو تیم نتوانستند نظر او برای بازگشت به ایران را جلب کنند و این تراکتور بود که دست به کاری بزرگ زد و این چهره مشهور را استخدام کرد.
خبر پیوستن اسکوچیچ به تراکتور که از سوی باشگاه تبریزی اعلام شد، بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های مختلف، از جمله رسانه‌های کرواسی داشته است. پایگاه خبری «ایندکس» کرواسی در مطلبی به این موضوع پرداخته و نوشته است:«اسکوچیچ که سابقه مربیگری در چهار تیم ایرانی را نیز در کارنامه خود دارد، پس از برکناری از تیم ملی ایران، بار دیگر به این کشور بازگشته است. او در دوران مربیگری خود در ایران، موفق‌ترین سال‌های مربیگری‌اش را سپری کرده و توانسته بود تیم ملی ایران را به جام جهانی قطر رهنمون کند.»
انتخاب اسکوچیچ به عنوان سرمربی تراکتور، با توجه به سابقه او در فوتبال ایران و شناختش از این محیط، می‌تواند نویدبخش روزهای درخشانی برای این تیم تبریزی در لیگ برتر ایران باشد. هواداران تراکتور امیدوارند با هدایت این مربی باتجربه، تیم‌شان بتواند در فصل پیش رو به جایگاه‌های بالاتر در جدول رده‌بندی دست پیدا کند.
حضور اسکوچیچ در ایران این بار متفاوت است؛ در سه حضور گذشته، دراگان در فوتبال ایران به دنبال بالا بردن کیفیت بازی تیم‌هایش و کسب جایگاهی بهتر و قابل قبول برای مدیران باشگاه و هواداران بود. تیم‌هایی که عمدتا در زمانی که هدایت باشگاه خود را به دراگان سپردند وضعیتی متوسط یا متوسط رو به پایین داشتند و با تیمی که بسته بودند به پایان رساندن لیگ در رتبه‌های میانه جدول هم برای‌شان موفقیتی نسبی محسوب می‌شد.
اما پس از هدایت تیم ملی ایران و آن شکل وداع فدراسیون فوتبال با مرد کروات، دراگان صبر کرد تا اسلحه‌اش را جایی بیرون بیاورد که فکر کرده باشد! جایی که اگر قرار است موفقیت بزرگی به دست آورد، بخش عمده‌ای از آن را به نام خودش بنویسند.
شاید یکی از دلایلی که نام او بارها حوالی پرسپولیس و استقلال تهران شنیده شد اما همکاری اتفاق نیفتاد، مخصوصا در رابطه با پرسپولیس این بود که حضورش اگر به هر اتفاقی غیر از قهرمانی تیم می‌انجامید، به منزله شکست او بود و در صورت تکرار قهرمانی هم او به دستاوردی بیشتر از آنچه پیش از برانکو، یحیی و در آخر هم اوسمار ویرا به آن رسیده بودند، نمی‌رسید.
اما انتخاب تراکتورسازی تبریز انتخاب کاملا متفاوتی است. تیمی که به دست آوردن قهرمانی لیگ برتر تارگت اصلی و بزرگ مدیران و تماشاگرانش است.
تیمی که پتانسیل رسیدن به این هدف را دارد. زیرساخت‌های مناسب، شهر و شهروندانی پرشور که تیم‌شان به زندگی‌شان وصل است و مدیرانی که نشان داده‌اند برای خرید بازیکن حسابی دست به جیب هستند.
همین الان سه بازیکن تاثیرگذار تیم قهرمان فصل گذشته یعنی مهدی ترابی، دانیال اسماعیلی‌فر و علیرضا بیرانوند را باید تراکتوری بدانیم. اتفاقی که احتمالا در ادامه فصل نقل و انتقالات و با نظر اسکوچیچ ادامه خواهد داشت و تا پایان مهلت نقل و انتقالات، تراکتور باز هم دست به خرید مهره‌های کلیدی برای رسیدن به آنچه که می‌خواهد، خواهد زد.
اسکوچیچ این برهه از زمان را برای بازگشت به ایران انتخاب کرده و تراکتور اسلحه آماده شلیک مرد کروات برای تاخت و تاز در ایران است. برای ثابت کردن دوباره شایستگی‌هایش و شاید برای انتقام از آنهایی که شانس نشستنش روی نیمکت تیم ملی در جام جهانی قطر را از او گرفتند.
برای نشان دادن لیاقت‌هایش به کسانی که بچه‌ای که او با خون دل بزرگش کرده بود را درست وقتِ ثمر دادن از دستانش گرفتند و تحویل کارلوس کی‌روش دادند. برای نمایش قدرت به کسانی که وقتِ شکار یادشان می‌آید یکسری از کارهای روتین روزانه‌شان را انجام نداده‌اند.
این فصل لیگ برتر که احتمالا دوباره رقابت قهرمانی‌اش بین مربع قدرتمند سال‌های اخیر فوتبال‌مان یعنی پرسپولیس، استقلال، سپاهان و تراکتور اسکوچیچ است، از حالا جذاب و تماشایی پیش‌بینی می‌شود. فصلی که برای دراگان اسکوچیچ کروات و تراکتوری‌ها فصل شکار است.
